پریودنتیت یا پیوره چیست

پریودنتیت یا پیوره چیست و چگونه با آن مبارزه کنید

پریودنتیت یا پیوره دندانی یکی از شایع ترین بیماری های پریودنتال در سراسر جهان است. این بیماری در افراد مسن شایع تر است و نتیجه فعالیت باکتری ها در داخل دهان است. در نتیجه، پیوره زمانی رخ می دهد که بهداشت نامناسب دندان حفظ شود.

اهمیت انجام تمیز کردن خوب دندان و مراجعه دوره ای به دندانپزشک برای انجام تارتکتومی از آنجا ناشی می شود. همچنین به عنوان بازیابی دندان شناخته می شود که توسط دندانپزشک انجام می شود که امکان از بین بردن پلاک باکتریایی، جرم و لکه های سطحی را فراهم می کند.

بنابراین، با ترویج سلامت دهان و دندان عالی، در مطب دکتر عاطفت بهترین دندانپزشک لمینت در اصفهان می خواهیم به شما کمک کنیم لبخند خود را سالم نگه دارید. بنابراین، در این مقاله می خواهیم در مورد پیوره، چیستی، علت، علائم و مناسب ترین روش درمان تا چگونه از آن جلوگیری کنید، صحبت کنیم. بنابراین اگر از این عارضه دهانی رنج می برید، هر چه زودتر تشخیص داده شود، شانس بیشتری برای از دست ندادن دندان وجود دارد.

پریودنتیت یا پیوره دقیقا چیست؟

پیوره یک بیماری عفونی ناشی از باکتری است که از لثه شروع می شود و منجر به خراب شدن ناحیه می شود. در این حالت، این وضعیت باعث می شود که بافت آلوئولی استخوان که دندان ها را نگه می دارد تحت تأثیر قرار گیرد. وقتی استخوان شروع به زوال می کند، از دست دادن دندان جدی ترین نتیجه آن است.

پریودنتیت مرحله دوم بیماری بیماری لثه یا ژنژیویت است که درمان نشده و در آن آسیب جبران ناپذیری قبلاً به استخوان نگهدارنده دندان ها وارد شده است. بیماری پریودنتال اصطلاحی است که شامل هر نوع آسیب شناسی عفونی-التهابی است که بافت های اطراف دندان را تحت تاثیر قرار داده و از آنها حمایت می کند.

پیوره پیشرفت التهاب لثه بدون کمک است که بعداً به عنوان یک ضایعه التهابی ایجاد می شود. در این حالت، وضعیت به سمت مکان‌های عمیق‌تر لثه هدایت می‌شود و بر بافت استخوانی تأثیر می‌گذارد. علاوه بر این، پاکت های پریودنتال را که ناحیه بین لثه و دندان را تشکیل می دهند، آلوده می کند. در پریودنتیت، استخوان نگهدارنده دندان از قبل آسیب دیده است و هرگز نمی توان آن را به طور کامل بازیابی کرد. در این مرحله هدف ما از درمان، برقراری مجدد سلامت پریودنتال برای جلوگیری از پیشرفت تحلیل استخوان است.

لازم به ذکر است که پریودنتیت یک مشکل جدی است، زیرا در صورت عدم درمان صحیح، از دست دادن استخوان نگهدارنده می تواند منجر به از دست دادن دندان شود و البته، این چیزی نیست که کسی بخواهد، درست است؟ بیماری پریودنتال معمولا در سنین 30 تا 35 سالگی ظاهر می شود و با گذشت سال ها بدتر می شود. با این حال، شما نباید فریب بخورید: این می تواند جوانان را نیز تحت تاثیر قرار دهد، بنابراین توصیه می شود مراقب باشید و پیشگیری کنید.

از سوی دیگر، عوامل دیگری نیز وجود دارند که می توانند بر پیشرفت آن تأثیر بگذارند: سیگار کشیدن، ژنتیک معیوب و استرس. بزرگترین نگرانی پشت پیوره (یا پریودنتیت نیز نامیده می شود) در احتمال ورود باکتری به جریان خون و منجر به بیماری های پاتولوژیک، سیستمیک و حتی قلبی عروقی نهفته است.

نکته مهمی که باید در نظر داشت این است که پریودنتیت در مرحله اولیه و در بیشتر مراحل پیشرفت با درد همراه نیست. بسیاری از افرادی که از آن رنج می برند از آن آگاه نیستند. به همین دلیل است که تشخیص علائم و نشانه های پریودنتیت در مراحل اولیه آن ضروری است.

چه چیزی باعث پیوره می شود؟

یکی از دلایل اصلی ایجاد پیوره دندانی، عملکرد منفی باکتری‌ هایی است که در دهان باقی می‌ مانند که از پریودنتیم شروع می‌شوند. بنابراین بیش از 300 نوع باکتری لانه می کنند تا بافت را از بین ببرند و به استخوان برسند.

به طور معمول اینگونه است که آنها به اندازه کافی از طریق تمیز کردن دهان از بین می روند. اما اگر این فرآیند وجود نداشته باشد، پلاک باکتریایی سخت می شود و در نتیجه تارتار ایجاد می شود. علاوه بر این، از جمله موارد دیگری که باعث پریودنتیم می شود، عادت به تنباکو، نوشیدن الکل، رژیم غذایی سخیف و سرشار از چربی ها، کربوهیدرات ها و عدم مراجعه منظم به دندانپزشک است.

همچنین این احتمال وجود دارد که به دلیل سابقه خانوادگی پریودنتیت در نتیجه مصرف برخی داروها برای بیماری هایی مانند دیابت یا سرطان رخ دهد. در نهایت، ژنژیویت علائم قابل تشخیصی را نشان نمی دهد، بنابراین می توانید بدون اینکه متوجه شوید یا احساس ناراحتی کنید، از پیوره رنج ببرید.

علائم و نشانه های پیوره یا پریودنتیت چیست؟

همانطور که در خطوط بالا بیان کردیم، پیوره یا پریودنتیت در ابتدا علائم خاصی ندارند. با این حال، با از بین رفتن استخوان و پیشرفت بیماری، علل زیر ظاهر می شوند:

دندان های جلویی که با عقب نشینی لثه ها طولانی تر دیده می شوند.

خونریزی مداوم لثه ها، حتی بدون مسواک زدن.

ظاهر بد و بوی بد دهان یا طعم بد در دهان (حتی پس از مسواک زدن)

لثه های قرمز یا متورم

ناراحتی هنگام جویدن غذا

افزایش حساسیت به سرما یا گرما

افزایش مقدار احتباس غذا

وجود آبسه های دندانی

تحرک دندان

در مراحل آخر بیماری احساس می کنید که دندان ها حرکت می کنند و اینجاست که خطر از دست دادن قطعه دندانی وجود دارد. خونریزی لثه نیز یکی دیگر از علائم واضح پریودنتیت است. به یاد داشته باشید که لثه ها نباید خونریزی کنند، مگر اینکه مسواک زدن شما آنقدر تهاجمی باشد که آنها را تحریک کند.

عواقب پریودنتیت مزمن چیست؟

پیوره یا پریودنتیت در حالت مزمن برای کسانی که از آن رنج می برند جدی است. از جمله مهمترین آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

وضعیت سلامتی به خطر افتاده است

خونریزی مداوم لثه

از دست دادن سیستم اسکلتی و دندان ها با عقب نشینی استخوان

مشکلات جویدن یا صحبت کردن

مشکلات و پیچیدگی های ناشی از زیبایی دندان

در برخی موارد درمان نشده، پیوره می تواند باعث مشکلات قلبی یا حتی دیابت شود

در زنان، این مشکل می تواند باعث مشکلات بارداری شود

چه راه حل هایی برای درمان پریودنتیت وجود دارد؟

درمان پریودنتال شامل یک سری مراحل است که در آن دندانپزشک متخصص ایمپلنت در اصفهان بهداشت و بیمار کار می کنند:

فاز اول

در مرحله اول درمان، عوامل خطر ارزیابی و تا حد امکان اصلاح می شوند. بخش کلیدی این مرحله این است که بیمار، بیماری خود را درک کند و کمک او از طریق بهبود چشمگیر در بهداشت دهان و دندان اولین گام برای موفقیت درمان خواهد بود. در صورت عدم همکاری بیمار، تیم حرفه ای کلینیک دندانپزشکی کاری نخواهد داشت. در این مرحله، دندانپزشک ممکن است کشیدن دندان هایی را توصیه کند که به شدت آسیب دیده اند و ممکن است موفقیت درمان و در نتیجه سلامت دندان های دیگر را که می توان نجات داد، به خطر انداخت.

فاز دوم

در مرحله دوم، دندانپزشک متخصص در پریودنتیکس و تیم بهداشتی او، درمان اولیه پریودنتال را انجام می دهند که شامل تمیز کردن عمیق لثه با استفاده از جرم گیری ریشه برای از بین بردن جرم زیر لثه است. این روش تحت بی حسی موضعی انجام می شود.

فاز سوم

مرحله سوم با ارزیابی نتایج مراحل قبلی آغاز می شود. اگر نتیجه رضایت بخش باشد، ممکن است دندانپزشک تصمیم بگیرد که مستقیماً به مرحله چهارم برود. در غیر این صورت، متخصص جراحی های پریودنتال را برای اصلاح نقایص استخوان یا لثه که مانع از کنترل بیماری پریودنتال می شود، به بیمار پیشنهاد می کند. در برخی موارد می توانید سعی کنید بازسازی استخوان و لثه را تقویت کنید تا دندان حمایت بهتری داشته باشد، اما همیشه این امکان وجود ندارد.

درمان پریودنتیت مزمن

به یاد داشته باشید که برای اعمال درمان مناسب، مطالعه قبلی پریودنتال ضروری است. این مطالعات قبلی به منظور تعیین پاکت های پریودنتال و عمق آنها، تحلیل استخوان و تصاویر مختلفی است که می تواند ویژگی های پریودنتیوم بیمار را مشخص کند. هنگامی که متخصص تشخیص بالینی را تعیین کرد، بهترین درمان دندانپزشکی، مخصوص هر مورد، طراحی خواهد شد که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

داروها: بیماری پریودنتیت توسط باکتری ایجاد می شود. بنابراین برای جلوگیری از پیشرفت آن باید آنتی بیوتیک تجویز شود.

کورتاژ دندان را انجام دهید که به آن پلنر یا اسکرپینگ نیز گفته می شود. یک روش تمیز کردن عمیق در لثه برای از بین بردن پاکت های پریودنتال. این روش همچنین می تواند بر اساس دندان های خاص انتخابی باشد. در نهایت، جراحی های پریودنتال، که امکان دستیابی به عمیق ترین نواحی پریودنتیوم را فراهم می کند.

آیا می توان از پریودنتیت پیشگیری کرد؟

البته قابل پیشگیری است. پریودنتیت، مانند بسیاری از بیماری های دهان، با رعایت برخی نکات به راحتی قابل پیشگیری است:

شما باید بهداشت دهان و دندان را هر روز حداقل دو بار رعایت کنید.

تمام دندان ها، زبان و نخ دندان را به خوبی مسواک بزنید.

از دهانشویه ها استفاده کنید.

عادات غذایی خود را به سمت غذاهای سالم و متعادل تغییر دهید.

رذایلی مانند تنباکو را ترک کنید.

حداقل دو بار در سال به متخصص دندانپزشکی خود مراجعه کنید.

چگونه می توانم از پریودنتیت پیشگیری کنم؟

حقیقت این است که بسته به میزان پیشرفت پریودنتیت، بازیابی برخی از دندان های آسیب دیده ممکن است غیرممکن باشد. به همین دلیل است که مهمترین مسئله پیشگیری است.

ضروری است که به طور دوره ای به دندانپزشک دندانپزشک متخصص زیبایی اصفهان مراجعه کنید تا بتوانید در اسرع وقت بیماری را تشخیص دهید تا اثرات منفی آن به حداقل برسد. علاوه بر این، برای جلوگیری از مشکلات پریودنتیت، مراجعه مکرر به دندانپزشک برای انجام تمیز کردن اولتراسونیک برای حذف تارتار فوق لثه (یعنی آن چیزی که بالای لثه است) ضروری است.

قبلاً می‌ گفتند که این نوع پاک‌ سازی‌ها باید سالی یک ‌بار انجام شود، اما این کار فقط برای برخی از بیماران بدون حساسیت به بیماری پریودنتال و با عادات بهداشتی معتبر است. هنگامی که عوامل خطر مانند:

تنباکو

دیابت

دندان های شلوغ و به هم ریخته

حساسیت ژنتیکی به پریودنتیت

بهداشت ضعیف دهان وجود داشته باشد

مراجعه مکرر بیمار به دندانپزشک را توصیه می کند (هر 6 یا حتی هر 3 ماه).

توجه به این نکته ضروری است که تمیز کردن معمولی دندان ها با مسواک زدن برای جلوگیری از خطرات مرتبط با پریودنتیت کافی نیست. بنابراین مهم است که هر شش ماه یکبار به دندانپزشک مراجعه کنید.

سخن پایانی

همانطور که می بینید، پریودنتیت درمان موثری دارد، اما همیشه بهتر است برای جلوگیری از آسیب غیرقابل جبران، از آن پیشگیری کرد و برای محدود کردن این عوارض، زود تشخیص داد. و اگر نتوانسته اید از آن جلوگیری کنید. بدون هیچ تعهدی از ما بخواهید تا دریابیم چه اقداماتی باید انجام دهید.